ذخیره‌ی خودکار اطلاعات برروی DNA ممکن شد.

محققان شرکت مایکروسافت از طرح اولیه دستگاهی رونمایی کردند که نشان می‌دهد، می‌توان اطلاعات را به شکل خودکار روی DNA مصنوعی ذخیره کرد. پژوهشگران معتقدند، ذخیره اطلاعات روی  DNAاین قابلیت را دارد که جایگزین ابزارها و شیوه‌های کنونی ذخیره اطلاعات شود.

تنها یک گرم DNA مصنوعی می‌تواند ۲۱۵ پتابایت داده را به مدت ۲۰۰۰ سال ذخیره کند؛ حجمی که به تقریب برابر ۱۰۰ میلیون فیلم به شکل دیجیتال است.

محققان مایکروسافت به همراه پژوهشگران دانش کامپیوتر در دانشگاه واشنگتن با ساخت دستگاهی ساده مرکب از چند ظرف مایع، تعدادی شلنگ و سرنگ و نیز تجهیزات الکتریکی نشان دادند که عملیات ذخیره داده‌ها روی DNA می‌تواند به شکل خودکار صورت گیرد.

محققان با این ماشین ساده‌ ‌آزمایشگاهی که با هزینه‌ ۱۰۰۰۰ دلار ساخته شده، توانایی نوشتن و خواندن به شکل خودکار بر روی DNA مصنوعی را به نمایش گذاشتند. آنها نشان دادند که، این ماشین می‌تواند واژه سلام  (Hello)  را گرفته،‌ از یک سو آن را روی توالی‌های DNA مصنوعی بنویسد و از سوی دیگر دوباره اطلاعات ثبت شده روی توالی را بخواند و به صورت همان واژه مجددا تولید کند.

دو رایانه کوچک رمزگذار و رمزگشا در ابتدا و انتهای این چرخه قرار گرفته‌اند که می‌توانند داده‌های صفر و یک را به چهار کُدِ DNA یعنی (A, C, T, G) تبدیل کرده و دوباره  آن‌ها را بخوانند.

محققین ماکروسافت در تلاش‌اند، سامانه‌ای تولید کنند که مثل هر دیسک ذخیره اطلاعات بشود از یک سو داده‌ها را به شکل بیت و بایت به آن وارد کرد و هر گاه که کاربر نیاز داشت بتواند آن‌ها را از سوی دیگر به همان شکل دریافت کند.

با آنکه قابلیت ذخیره اطلاعات بر روی DNA مصنوعی پیش از این نیز شناخته شده بود. اما، انجام این کار به شکل آزمایشگاهی زمان‌ و هزینه‌ بسیاری در برداشته است.

اهمیت پروژه کنونی در آن است که نشان می‌دهد، کل فرآیند ذخیره و برداشت اطلاعات را می‌توان به شکلی خودکار برنامه‌ریزی کرد و این یعنی قابلیت تولید نوعی دیسک حافظه یا فلش مموری بسیار ریز با گنجایش بسیار بالا که می‌تواند تحولی بنیادین در حوزه ذخیره اطلاعات ایجاد کند.