تصویر میکروسکوپی ازترماتود شیستوزوما که بوسیله بادکش‌های عضلانی وفنجان مانند خود به میزبان می‌چسبد. بادکش دهانی در انتهای قدامی و بادکش شکمی ( استابولوم بزرگتر ) در قسمت خلفی بادکش دهانی دیده می‌شود.

کپلک خون با نام علمی شیستوزوما)  ( Schistosoma یک سرده از رده دوکامیان است. این جانداران، از خون تغذیه می کنند و طی گوارش خون، هموزویین تولید می‌کنند.

کرم‌هاى شیستوزوما از دسته ترماتودهایى بوده که داراى پیشینه تاریخى مى‌باشند. اين کرم‌ها عامل بيمارى شيستوزوميازيس يا بيلارزيوز در انسان است که از جمله بيمارى‌هاى مهم دنيا مى‌باشد. چهارگونه شيستوزوما در انسان بيمارى ايجاد مى‌کند که عبارتند از: هماتوبيوم (Hematobium  )، مانسونى (  Mansoni)، ژاپونيکوم  ( Japonicum  (و انترکالاتوم ( Entercalatum ). گونه اول، عامل شيستوزومياز مثانه و سه گونه ديگر عامل شيستوزومياز گوارشى است. آلودگى در کشور ما منحصر به شيستوزوما هماتوبيوم است. انگل شیستوزوما مختص انسان است. یعنی میزبان اصلی و نهایی شیستوزوما هماتوبیوم انسان است اما میزبان واسط آن حلزون آبزی بالینوس است. انگل شیستوزومیا در داخل رگ‌های خونی کبد بالغ می‌شود و کرم‌های ماده از راه جریان خون وارد رگ‌های خونی مجاری ادراری می‌شود و کیسه ادرار ( مثانه ) و حتی در رگ‌ها و مویرگ‌های انتهایی مجاری ادرار مستقر می‌شود. پس این کرم‌ها در انسان شیستوزومیازیس ادراری را ایجاد می‌کنند. و از راه ادرار دفع می‌شوند.