سیانوباکتریها به عنوان جلبکهای فیروزهای، باکتریهای فیروزهای یا سیانوفیتها شناخته شدهاند. سیانوباکتریها را بیشتر در اقیانوسها میتوان یافت اما، آنها در آبهای شیرین دریاچهها و نیز در مناطق خشک و لم یزرع هم رشد میکنند. در واقع میتوان گفت،آنها در هر جایی که تصور کنید دیده میشوند. تعداد کمی از گونههای این جلبک در داخل گلسنگها، گیاهان، انواع تکیاخته ها و اسفنجها رشد میکنند و به میزبان خود، انرژی میرسانند.سیانوباکتریها اتوتروف بوده و برای تولید مواد غذایی نیاز به نور و آب دارند. آنها بیهوازی هستند و نیازی به اکسیژن ندارند. در زمان پیدایش این باکتریها اکسیژن در جو زمین وجود نداشت. آنها دارای کلرفیل a هستند و فتوسنتز میکنند. اغلب آنها متحرکند. سیانوباکتریها قدیمیترین پروکاریوتهای فتوسنتز کنندهی روی کرهی زمین هستند. این میکروارگانیسمها به طور گستردهای در خاکهای طبیعی، آبهای شیرین و زیستگاههای دریایی توزیع شدهاند. لذا، دارای تنوع مورفولوژیکی قابل ملاحظهای میباشند. تاریخچه تکاملی طولانی این میکروارگانیسمها به نحوی برجسته، گواهی بر موفقیت سیانوباکتریها برای زنده ماندن در زیستگاههای متعدد و قدرت تحمل اکولوژیکی بالای آنها میباشد. به علاوه، سیانوباکتریها با یک قدرت تحمل اکولوژیکی بالا با دما، نور، شوری، رطوبت، شرایط قلیایی توسعه یافتهاند و دارای بسیاری از خصوصیات و سازگاریهایی میباشند که توزیع گسترده و موفقیت آنها در بقاء را توجیه میکند.