دانشمندان با بررسی گياه «آرابيدوپسيس» به عنوان نمونه آزمايش به اين نتيجه رسيدهاند که نمونه محاسبات پيچيده رياضی در زيست شناسی نيز وجود دارد. گياهان در طول شب و زمانی که برای تبديل دی اکسيدکربن به قند و نشاسته به انرژی نور آفتاب دسترسی ندارند، نيازمند آن هستند که با تنظيم منابع موجود نشاسته خود، تا زمان طلوع مجدد خورشيد از اين ذخيره غذايی استفاده کنند. در طول مدت شب، مکانيسم درون برگ مقدار ذخيره نشاسته را اندازه گيری میکند. سپس روندی پیچیده در گیاه آغاز میشود که – به گفته دانشمندان – توسط دو نوع مولکول به نام (S) برای نشاسته و (T) برای زمان انجام میشود.
مولکول (S) تفکیک نشاسته را تحریک میکند و مولکول (T) جلوی این فرایند را میگیرد. میزان مصرف نشاسته از طریق نسبت مولکولهای Sبه مولکولهای T تعیین میشود. به بیان دیگر، فرمولی به شکل S/Tتوسط گیاه محاسبه میشود. بنابراین گیاهان مکانیسمی دارند که به کمک آن، به طور خودکار، سوخت کربوهیدرات در طول شب را تنظیم میکنند.