تصویر میکروسکوپی از ۱۴ روزگی تدپل (Tadpole)
تدپل مرحله‌ای لاروی در زندگی یک دوزیست ( خصوصا قورباغه یا وزغ ) است. تدپل‌ها معمولا کاملا آبزی هستند. هنگامیکه نوزاد این موجودات برای اولین بار از تخم بیرون می‌آید، بدن کم و بیش کره‌ای، یک دم جانبی فشرده شده و آبشش‌های داخلی یا خارجی دارد. نوزادان همانطور که رشد می‌کنند، دچار دگردیسی نیز می‌شوند. دگردیسی در واقع پدیده‌ای مرحله به مرحله است که در طی آن، یک بچه قورباغه آبزی به یک قورباغه کامل تبدیل میشود. در طی این فرایند، اندام‌های حرکتی ( بازوها و پاها ) به طور همزمان تکوین پیدا می‌کنند اما اندام‌های جلویی زیر غشای سرپوش آبششی مخفی گشته و اندام جلویی چپ زودتر ظاهر میشود، چرا که منفذ تنفسی در آن اطراف واقع شده است. چشم‌ها برآمده و آزاد و پلکهای متحرک کامل می‌گردند. مجرای اشکی رو به بالا بوده، در جهت پشتی به طرف چشم تغییر مکان می‌دهد و وارد پلک پایینی می‌گردد. قسمت‌های شاخی دهان پایین افتاده، حفره دهانی از نظر اندازه بزرگ میشود و تدپل‌ها که اغلب گیاهخوار هستند را، برای شیوه‌ی زندگی گوشتخواری آماده می‌کند. همچنین دم نیز بوسیله جذب از درون با اتولیز کوچکتر می‌گردد.
یکی دیگر از ساختمان‌های بارزی که در لارو به چشم می‌خورد، سیستم حسی خط جانبی است. که از اندام‌های حسی پوست می‌باشد و به صورت نقاط تیره و روشن دیده میشود. این اندام‌ها به صورت ردیف‌هایی منحنی بر روی سر،دور چشم‌ها و نیز در سطح پشتی تا دم و معمولا در سه ردیف غیرمنظم قرار گرفته و در هر طرف امتداد پیدا کرده‌اند. در واقع، سیستم خط جانبی حس ویژه‌ای را فراهم می‌آورد که به طریقی برای زندگی آبی ضروری است. این سیستم در تمام ماهی‌ها، اغلب دوزیستان آبی و لاروهای آبزی دوزیستان خشکی زی وجود دارد.