اردک ماندارین اردکی است که در اصل متعلق به شرق آسیا است با اندازه ای متوسط، قد آن ۴۱ تا۴۹ سانتی متر و طول بال های آن بین ۶۵ تا ۷۵ سانتی متر است. رژیم غذایی ماندارین با عوض شدن فصل تغییر میکند: در پاییز و زمستان بذر و دانه درختان را میخورند و در بهار حشرات، حلزون، ماهی، گیاه و در تابستان قطره ی شبنم، کرم، قورباغه و نرم تنان و مارهای کوچک میخورند.

راسو، راکن، سمور، موش خرما، جغد و مارها همگی از شکاچیان اردک ماندارین هستند اما بزرگترین تهدید برای اردک های ماندارین قطع شدن درختان منطقه زندگی شان و همچنین شکارچیان هستند چراکه آنها قادر به تشخیص اردک ماندارین (از دیگر انواع اردک در حال پرواز) نیستند و گاها آنهارا سهوا زخمی میکنند. اردک های ماندارین برای مصارف خوراکی شکار نمیشوند بلکه بر خلاف مقررات برای هدیه شکار می گردند(چون بسیار زیبا هستند). بنابراین به دلیل کاهش جمعیت این پرندگان، آنها گونه ای محافظت شده هستند.

نر بالغ این پرنده بسیار زیبا و قابل توجه است. دارای منقار و صورت مایل به قرمز و یک هلال بزرگ سفید بالای سر است. در اطراف صورتش نیز مو دارد.سینه ی این پرنده، بنفش با دو خط سفید عمودی است. دو طرف آن قرمز و در پشت نیز دم نارنجی رنگ دارد. ماندارین ماده شباهت زیادی به ماده اردک جنگلی دارد با حلقه چشم سفید که یک خط از چشم تا پشت آن کشیده شده است. البته اردک ماندارین سفید رنگ نیز وجود دارد که ناشی از جهش ژنتیکی می باشد.