می توان با مهندسی ژنتیک باکتری‌ها پروتئین‌های تار عنکبوت را تولیدکرد تا به شکل تار‌های محکم در ماموریت‌های فضایی ناسا بکاررود.

تار عنکبوت یکی از مواد طبیعی است که از دیرباز توجه دانشمندان را به خود جلب کرده است. در یک مقیاس برابر تار عنکبوت از فولاد نیز استحکام بیشتری دارد. مانع اصلی در مسیر استفاده از تارعنکبوت و سایر مواد طبیعی منبع محدود آنهاست از این رو بیشتر تلاش‌های انسانی برای تولید انبوه آنها به روش‌های زیستی است. در خصوص تار عنکبوت ژن‌های کد کننده آن، توالی‌ها کوتاه با تکرار پذیری بسیار زیاد هستند که در میزبان‌های نوترکیب ناپایدار بوده و به سرعت از بین خواهند رفت.

برای حل این مشکل محققان ژن‌های هدف را به دو بخش مختلف تقسیم کرده و در باکتری کلون نموده‌اند. محصول حاصل از این ژن‌ها در کنار پروتئین اصلی نواحی اضافه به اسم اینتئین (inteins) دارد. ترکیب نمودن پروتئین‌ها بعد از خالص سازی آنها از باکتری موجب گردهمایی آنها به کمک اینتئین‌ها خواهد شد. تار عنکبوت تولید شده به این روش ویژگی‌هایی مشابه با نوع طبیعی خود دارد.

در حال حاظر هدف بعدی محققان این طرح تولید کامل تار عنکبوت در باکتری و حذف مرحله خالص سازی اعلام شده است. نکته جالب در خصوص این طرح سرمایه گذاری سازمان فضایی آمریکا NASA در آن است. طبق اعلام مجریان این طرح هدف ناسا از این کار تولید تار عنکبوت در ماموریت‌های فضایی است به گونه‌ای که همزمان در حال رفع محدودیت منابع رشد باکتری در فضاست.