یافتن راهکاری برای مبارزه با پیری، روندی که ‌می‌تواند در درمان سرطان نیز بکاررود.

یافتن راهکاری برای مبارزه با پیری، روندی که ‌می‌تواند در درمان سرطان نیز بکاررود.

تحقیقات جدید، می‌تواند برای درک ما در مورد چگونگی عملکرد روند پیری مهم باشد. این یافته ها به طور بالقوه راه را برای درمان بهتر سرطان و انقلاب دارویی جدید که می تواند سلامت انسان را بهبود بخشند، هموار می‌کند. پیری، یک فرآیند طبیعی است که طی تولید سلول‌های جدید به طور دائمی متوقف می‌شود. این روند، یکی از دلایل اصلی بیماری‌هایی مانند آرتروز، پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی است. در واقع، سلول‌های پیر به طور موثری، هرگز نمی توانند دوباره تقسیم شوند. برخلاف سلول‌های بنیادی که پتانسیل نامحدودی برای تقسیم و تجدید خود دارند و این یک حالت غیرقابل برگشت از توقف چرخه سلولی است. این تیم تحقیقاتی دریافتند که سلول‌های پیر، تولید دسته‌ای از مواد شیمیایی به نام نوکلئوتیدها را ( که در حقیقت بلوک‌های ساختاری  DNA به شمار می‌روند ) متوقف نموده‌اند. در حقیقت آن‌ها سلول‌های جوان را گرفتند و آن‌ها را مجبور به توقف ساخت نوکلئوتیدها کردند، بنابراین سلول‌های جوان دچار فرایند پیری شدند و این بدین معنی است که، تولید نوکلئوتیدها برای جوان نگه‌داشتن سلول‌ها ضروری است. همچنین، اگر ما بتوانیم از سنتز نشدن نوکلئوتید‌ها جلوگیری کنیم، ممکن است سلول‌ها آهسته تر پیر شوند. تیم تحقیقاتی، سلول‌های جوان به سرعت در حال تکثیر، که از مولکول‌هایی با ایزوتوپ‌های کربن پایدار استفاده کرده بودند را مورد بررسی قرار دادند تا بتوانند به نحوه‌ی پردازش مواد مغذی مصرف شده توسط یک سلول در مسیرهای مختلف بیوشیمیایی پی‌ببرند. تصاویر سه بعدی به طور غیرمنتظره‌ای نشان می‌دهند که سلول‌های پیر در اکثر موارد دارای دو هسته هستند و DNA را سنتز نمی‌کنند. پیش از این، فرایند پیری در درجه‌ی اول در فیبربلاست‌ها مورد مطالعه قرار می‌گرفت اما تیم تحقیقاتی مذکور، بر چگونگی وقوع فرایند پیری در سلول‌های اپیتلیال متمرکز است چراکه، سطح اندام‌ها را تشکیل می‌دهند و در بیشتر سرطان‌ها‌ افزایش می‌یابند. تیم تحقیقاتی درصدد یافتن راهی برای ازبین بردن سلول‌های پیر به منظور بهبود عملکرد و سلامتی بدن با افزایش سن است. چرا که، سلول ها با افزایش سن، وقتی به سطح مشخصی از آسیب‌دیدگی می‌رسند، به سمت پیری سلولی می‌روند. زمانی که یک فرد جوان است، سیستم ایمنی بدنش می‌تواند این سلول‌های پیر را از بین ببرد اما بدن افراد مسن تر در پاک‌سازی بدن از این سلول‌ها با مشکل روبرو می‌شود. تجمع این سلول‌ها می‌تواند منجر به التهاب و آزاد شدن آنزیم‌هایی شود که می‌توانند باعث تخریب بافت‌ها شوند. از این رو، سینولیتیک‌ها ( دارو‌هایی که می‌تواند سلول‌های پیر را از بین ببرد ) به میان آمدند. آزمایشات بالینی انسان هنوز در مراحل اولیه است، اما بررسی های انجام شده با موش‌ها نشان داده است که با از بین بردن سلول‌های پیری، موش‌ها بیشتر عمر می‌کنند و طول عمرشان بالاتر می‌رود.‌ در حقیقت، محققان موشی را که پا به سن گذاشته و دچار اختلال عملکرد شده را با دارو‌های سینولیتیک درمان کردند. به گونه‌ای که، سلول‌های پیر از بین رفته و موش مجددا جوان شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این فیلد را پر کنید
این فیلد را پر کنید
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
برای ادامه، شما باید با قوانین موافقت کنید

فهرست